Bijvoerders opgelet: ondergronds broeit er wat!

Foto: Aquathermie Challenge: We moesten een wak slaan voor de dompelpomp, maar bij min zeven graden gevoelstemperatuur kreeg de uiteindelijke winnaar er toch maar mooi 59,5 graden Celsius uit!

Bijvoeren wordt vaak ontraden, omdat je niet zomaar wat aan een dier moet geven. In het natuurgebied waar ik militair-historisch bunkergids ben, worden binnenkort Schotse Hooglanders aangesteld als boswachters: ‘grote grazers’. Die ga ik geen soldatenrantsoen bijvoeren. Ook al omdat dat de bodem uiteindelijk kan beïnvloeden. We zijn als Kustverdedigingsmuseum meer van de kustwacht dan van de boswacht, maar als we de natuur vaste voet aan de grond willen geven in de zeereep, kunnen we de dieren beter zelf laten kiezen wat ze op het menu willen. Geen scheepsbeschuit.

En zo is het ook met de bloemetjes en de bijtjes. Daar moeten we het eens over hebben. Want als klimaatburgemeester heb ik naast Gespreksklimaat ook Stadsklimaat als mijn speerpunt. Dat zijn mijn zwaard-te-punten, en mijn voortuin staat hierbij in de voorhoede. Behalve een bijenhotel, begin ik dit jaar ook een voedselbank voor bijen. Deze kleine werkertjes gaan razend rond, en zijn altijd voer voor discussie. Over de vraag of je nou juist wél of juist géén honingbijen wilt en zo. Hier volstaat te melden dat het bij een Voedselbank voor Bijen gaat om zakjes inheems bloemzaad. Dat gaat dan op Nationale Zaaidag - 22 april - de grond in om Gouda op de kaart te zetten voor onze kleine grazers: de rondrazende zwart-gele luchtstrijdkrachten. Het stadsklimaat zal er flink van opknappen. Je kan nog net meedoen met je eigen Voedselbank in de week dat deze column verschijnt. Voor je eigen uitdeelset: https://www.thepollinators.org/voer-de-bij-bij/.

En de ondergrondse dan? Denken wij ook aan het grondverzet? Jazeker, want tijdens een groene opmars langs onder meer Stadsakker Gouda raakte ik gezinspireerd door de kruidenspiraal aldaar. Dát wil ik óóókkk!!! Zo’n ronde piramide die omhoog wentelt met allerlei verschillende plantjes, die meer of juist minder vochtminnend zijn. Let wel: hier zit een schaduwzijde aan. Ik vertel het maar eerlijk. Want we zijn er niet op uit om even de bloemetjes flink buiten te zetten. Nee, hier zijn andere belangen in het spel. Ja, daar gaan we weer: de almachtige energiewereld werpt een ander licht op de zaak.

Als ik tóch al met de straat mee omhoog moet, laten we dan eerst maar een aardwarmtekorf vier meter diep ingraven… dan pak ik die halve meter ophoging er als bonus bij. En dan die kruidenspiraal erbovenop. En als kers op de taart de tuinvijver die ik bij het grof vuil vond in een buurt met alleen appartementenflats (??? huh?). Die zwarte bak torent straks uit boven de bodembedekkers. Schaduwminnende plantjes duiken erachter weg: dat is de schaduwkant (ja je schrok net bij het woord ‘schaduwzijde’, hè! Geen nood. De klimaatburgemeester is híér). Van die tuinvijver maak ik een meet- en testopstelling voor aquathermie. In februari was ik juryvoorzitter van de Company to College Aquathermie Challenge (zie foto), en kreeg wederom zinspiratie. Zo gaan die dingen. Zeker in Gouda, het Atlantis van de Zuid-Hollandse zompen.

Dus bezint eer ge verzint. En bedenk bij de grote grazers en de kleine razers dat alles altijd begint bij de zon. Voor energie en fotosynthese moet je bij de koperen ploert zijn. En aangezien tegen de steenwoestijn haast geen kruid gewassen is, behalve groei, bloei en seizoensopslag, gaan we kijken of we een sloot kunnen bijkoelen ter voorkoming van allerhande overwoekering. En starten we een bank zonder woekerrente. Wees er op tijd ‘bij’, je kunt in april ook een filiaal hebben!

Edward, Klimaatburgemeester met vlambitie voor gespreksklimaat en stadsklimaat

Klimaatburgemeester.Gouda@gmail.com

# Dit is de vierde in een serie Blogs van de Klimaatburgemeester #