Norbert van Haaster

Ik woon met mijn vrouw en mijn drie zoons in een fijn hoekhuis in de Watergrasbuurt. Twee zoons studeren en zijn eigenlijk al uitwonend; één doet dit jaar eindexamen. Ik werk in afwisselend in Gouda, Amersfoort en thuis.

Ik werk in Gouda het mooie pand naast de Jeruzalemkapel, middenin de mooie binnenstad. Professioneel werk ik als ontwerper van diensten voor onze klanten: pensioenfondsen en -verzekeraars. Als vrijwilliger ben coördinator in Gouda Noord van collectes voor Amnesty International en loop ik collectes voor de Hersenstichting. Ik teken en schilder bij de Garenspinnerij.

Het vele groen, al zijn de laatste jaren flink wat gezichtsbepalende bomen gekapt. Mijn initiatief gaat over verduurzaming. 

Als collectant kom ik soms bij ouderen aan de deur in de wijk, waarvan ik mij afvraag of er wel genoeg mensen naar ze omkijken. Hoewel wij in onze straat in mijn beleving best betrokken zijn bij elkaars wel en wee, kan er toch een hoop ongeziene eenzaamheid zijn. Je bent al gauw weer opgeslokt door eigen gezin en baan. 

Het is meer dan twintig jaar geleden dat wij hier kwamen wonen. De financiële crisis van 2008 heeft ons hard geraakt, dat heeft veel dromen flink vertraagd - het was spannend of we hier konden blijven wonen. Gelukkig had minstens een van ons altijd wel een baan. 

Positief waren de jaarlijkse straatbarbecue die door wisselende stellen buren wordt georganiseerd en de nieuwjaarsborrel op de vaste stek. Verrassend was die keer, dat tijdens een storm de 10-15m hoge spar in de tuin van de buren omver geblazen werd. De hele straat hielp mee om de boom, die gelukkig niemand geraakt had en geparkeerde auto's had gemist, diezelfde avond te verzagen en helemaal op te ruimen.

Een zorg is het besef dat ik als longpatiënt in een heel ongezonde omgeving ben gaan wonen - ingeklemd tussen A12 en A20 ademen wij record-hoeveelheden fijnstof in, afkomstig van het autoverkeer. En met de hoge energieprijzen wordt er steeds meer hout gestookt in de buurt. Ik snap het wel, maar van houtrook in de slaapkamer krijg ik het benauwd - meegenieten van de gezellige vlammen zit er niet bij.